توانایی گوش دادن یک هدیه است و همزمان با رشد روحانی ما ، رشد میکند . وقتی خود را پذیرای دریافت این هدیه میکنیم ، زندگی معنای جدیدی پیدا میکند.
آموختن نحوه گوش دادن ، گوش دادن واقعی ، کار دشواری است ، اما دست نیافتنی نیست . شاید با تأیید صحبتهای طرف مقابل در پاسخهای خود شروع کنیم . شاید از فردی که مشکلی را بیان میکند ، بپرسیم آیا کمکی هست که از دست ما بر میآید . با کمی تمرین ، میتوانیم از وسواس فکری رهایی بیشتری پیدا کنیم و با افراد در زندگی خود ارتباط نزدیک تری بر قرار کنیم.
افکار خود را آرام میکنم و به سخنانی که فرد دیگر بیان میکند ، گوش میدهم.
سالها طول کشید تا فهمیدم شنیدن با گوش دادن متفاوت است. واقعیت این بود که من صحبتها را میشنیدم اما در رویا و یا مشغول فکرکردن به چیز دیگری بودم.
تمام مشکلات من از زیاد حرف زدن و اظهارنظرکردن در هرکاری حتی به من مربوط نمی شود گذشت و هرگزگوشم شنوا نبود ولی در انجمن یادگرفتم هرچه کمتر صحبت کنم و بیشتر گوش کنم راحتر می توانم زندگی کنم تازه وارد وقتی وارد انجمن می شود دوست دارد فقط صحبت کند ودردهای خودرا بگوید و منتظر گوشهای شنوا هست و وقتی میبیند که من سکوت کردم و فقط گوش میدهم میداند که برایش اهمیت قائل شدم گوش دادن یک هنر هست که هر کس ندارد
امروز به مشارکت دیگران گوش می کنم و به حرف های راهنمایم به خوبی دقت می کنم . تا بتوانم از آنها در فرآیند بهبودی استفاده کنم . گوش کردن به دیگران باعث می شود به فروتنی برسم و خصوصا در مورد تازه واردین که با گوش کردن به صحبت آنها نشان می دهم که برای من مهم هستند و من نیز از گوش دادن به آنها می توانم بهتر آنها را درک کنم .
یک طریقه بهبودی با اهمیت فردیست چرا که از پس این اصل اغلب قسمت های روحی و جسمی ما را ارامش میدهد ...
وقتی من بتوانم یه شنونده خوب باشم کمتر حرف میزنم وبا اشنیدن وگرفتن تجربه میتوانم از تجربیات استفاده کنم ودرمسیر بهبودی بهتر جلو برم
نظر شخصی من : یکی از قواعدی که در بهبودی لازم الاجرا است اصل گوش دادن است . من لازم است برای اینکه چیزی بیاموزم سکوت کنم و فقط گوش کنم . افرادی که این اصل را
نسبت به دیگران اجرا میکنند به مراتب در بهبودی موفق تر هستند . من برای بالا بردن سطح آگاهی نیاز دارم به حرف راهنمایم( که در چهار چوب اصول برنامه باشد ) گوش کنم
حتی اگر بر خلاف عقیده و نظر شخصی من باشد .
بعد از کارکردن قدم 11 و تمرین کردن مراقبه (که بهترین راه مراقبه در یک جلسه در سکوت و فضای امن به وجود می آید)، بهتر توانستم گوش کنم چون افکارم دیگه مثل گذشته درگیر مسائل بیهوده نیست یا اگرهم هست کمتر از قبل شده، گوش کردن بدون تمرکز بر روی شخصیت افراد و قضاوت نکردن درست و غلط و فقط شنیدن پیام مقابل خودش نعمت بزرگی ست که با تمرین کردن و آزمون و خطا شکل قشنگی میگیره.