01-03-2019, 10:10 AM
با هم بودن پس از جلسات ، فرصت های خوبی برای مشارکت کردن مسائلی است که در طی جلسه فرصت بحث درباره آنها را پیدا نمیکنیم.
اعتیاد فعال ، ما را از جامعه جدا کرد و ما را منزوی کرد . ترس در محور این انزوا قرار داشت . معتقد بودیم اگر به دیگران اجازه شناخت خود را بدهیم ، آنها فقط در می یابند که ما چه معایب بی شماری داریم . در آن صورت ، تنها یک قدم با طرد شدن فاصله خواهیم داشت .
از انزوا رهایی پیدا میکنم . سعی میکنم نسبت به انجمن NA احساس تعلق کنم.
اعتیاد فعال ، ما را از جامعه جدا کرد و ما را منزوی کرد . ترس در محور این انزوا قرار داشت . معتقد بودیم اگر به دیگران اجازه شناخت خود را بدهیم ، آنها فقط در می یابند که ما چه معایب بی شماری داریم . در آن صورت ، تنها یک قدم با طرد شدن فاصله خواهیم داشت .
وقتی به اولین جلسه NA میآییم ، معمولاً از رابطه آشناییت و دوستی سایر معتادان در حال بهبودی با یکدیگر تحت تأثیر قرار میگیریم . ما نیز اگر به خود اجازه دهیم ، میتوانیم به سرعت بخشی از این انجمن شویم . یک راه برای شروع این است که بعد از جلسات به اتفاق اعضای انجمن به کافی شاپ محل برویم.
در این محافل میتوانیم دیواری که ما را از دیگران جدا میکند ، از میان برداریم و به مسائلی درباره خود یا سایر اعضای NA پی ببریم . گاهی اوقات دو به دو میتوانیم مسائلی را با یکدیگر در میان بگذاریم که ممکن است مایل به افشای آن در جمع گروه نباشیم. یاد میگیریم در بسیاری از این محافل آخر شب صحبت های کوتاهی کنیم و روابط دوستی عمیق و پایداری را نیز برقرار نماییم.
با وجود دوستان جدید خود در NA دیگر مجبور به زندگی در انزوا نیستیم . میتوانیم بخشی از مجموعه بزرگتر یعنی انجمن معتادان گمنام شویم.
از انزوا رهایی پیدا میکنم . سعی میکنم نسبت به انجمن NA احساس تعلق کنم.