در قدم هفتم ما تسلیم خود را عمیق تر می نماییم . کاری که در قدم یک با تشخیص اعتیادمان شروع کردیم ، با تشخیص کمبودهایی که اعتیاد ما بهمراه دارد ، کامل تر می کنیم .
ما به این باور می رسیم که نیروی برترمان بیشتر از این که فقط به ما کمک کند پاک بمانیم ، می تواند برای مان انجام دهد و ما به این نیرو برای کمک جهت رهایی از کمبودهای مان
نیز چشم امید داریم . هر قدر که زمان بگذرد ، اعتمادمان به نیروی برتر و فرآیند بهبودی بیشتر و بیشتر می شود .
با کارکرد قدم ششم و تسلیم در مقابل نواقصم و اراده و کمک از نیروی برتر برای رفع آنها تلاش می کنم ، در قدم هفتم نیز با پذیرش کمبودهای اخلاقی ام که باید جایگزین نواقصم کنم
بصورت کامل تسلیم می شوم و از خداوند برای رفع آنها یاری می خواهم و تمام تلاش ام را انجام می دهم که با صبر ، پذیرش ، تسلیم ، فروتنی ، رو به جلو حرکت کنم .
تسلیم من از اقرار کردن به پذیزش رسید ینی از شعار به شعور در امد و ایمان اوردم که خداوندی که خود درک کردم میتواند کمبودهای مرا مرتفع کند در این قدم امیدم و پشتکارم به حرکت رو به جلو بیشتر شد و هر چه از قدمهای قبل تسلیمم را به نمایش گذاشتم بیشتر به من کمک شد و در این قدم عمیق تر شد ...
در هر قدم که کار کردم تسلیم من درونی تر شد ، این تسلیم باعث شد که بدنبال یک نیرویی برتر از خودم باشم ، نیرویی که بتوان به آن بعنوان یک منبع اتکا کرد ، منبعی که قدرتی ماورای افکار محدود من دارد ، همان منبعی که قادر است کمبودهای اخلاقی مرا مرتفع سازد
قبول و اقرار صادقانه من در مورد اینکه نواقص و کمبودهای اخلاقی من مانع پیشرفت در زندگی و آشفتگی درونی من شده میتواند شروع فرآیند تسلیم برای من باشد . برای تسلیم عمیق تر نیاز است که
از اراده شخصی خودم دست بردارم و توجیه و بهانه هایی که سد راه تسلیم شدنم است را شناسایی کنم و تا حد ممکن آنها را از سر راهم بردارم . اقرار به عاجز بودن به طور مستمر و مداوم میتواند
یکی دیگر از راهکار مناسبی برای تسلیم شدن عمیق تر باشد ، چرا که تسلیم شدن یک فرآیند است و من باید هر روز و هر لحظه تعهد خودم را نسبت به تسلیم شدن تمدید کنم.