قدم نهم سوال 20 : آیا همه آن ها را بخشیده ام ؟ کدام یک را هنوز نبخشیده ام ؟ آیا همه راه های فوق را برای بدست آوردن احساس و روحیه بخشش گری امتحان نموده ام ؟ راهنمای من در این مورد چه می گوید ؟
آمادگی لازم برای جبران خسارت ، این است که به منبع قدرت و عشق موجود در نیروی برتر خود چنگ اندازیم . تفکر در مورد بخشش خداوند مهربان برای مان در زمان هایی که باعث آزار دیگران شده ایم ، به ما کمک می کند تا با دیگران با بخشش و عشق بیشتری رفتار کنیم . استفاده از نیروی برتر به عنوان نیروی حمایت کننده باعث می شود تا احساسات و عکس العمل های منفی نسبت به جبران خسارت های ما نتواند امید را از ما بگیرند . ما می توانیم با دعا و مراقبه قبل از هر جبران خسارت تمرکز لازم را به دست آوریم .
یادم میاد که اواین چیزی که در برنامه آموختم ، بخشش خودم بود
چرا که بیماری اعتیادم از من چیزی ساخته بود که اصلا علاقه ای به آن شخص نداشتم و ندارم ، سپس پس از پذیرفتن خود ، خودم را با تمام مسخصاتم پذیرفتم و سپس بخشیدم
با کارکرد قدم چهار و پنج و قدم هشت و نه ، اکثرا کسانی که به من صدمه زده اند را بخشیدم ، اما هرگز نتوانستم خشم و خشونت بسیار بالای خانواده ام را درک کنم و یا ببخشم ، دقیقا در جایی که قربانی خشم و خشونت آنها شده ام را نمیتوانم ببخشم
در این مهم ، راهنمایم گفتن که اول برای تمایل بخشش دعا کن ، سپس بعضی از رنجشها نیاز به زمان دارد ، به زمان بسپار
فرآیند اصل بخشش را در قدم پنجم به بهترین نحوه ممکن آموختم ، در قدم نهم نیز با به کار گیری این اصل می توانم جبران خسارت بهتری انجام بدهم ، وقتی ببخشم ، قطعا در
بخشیده شدن هم به من کمک خواهد شد . کینه و رنجش های گذشته را به دور می اندازیم و می توانیم توسط دیگران بخشیده شویم .
برای من اینکه بگویم همه را بخشیده ام نه اینطور نیست گاهی در زمانهای مختلف این احساسات بر میگردند و دوباره نمود میکنند و بعد از مدتی دوباره همه چیز آرام میشود
بله به این باور و ایمان قلبی دست پیدا کردم با اصول و رعایت برنامه و خواندن نشریان که هر کسی هم که به من بدی کرده از نظر روحی بیمار بوده و نیار دارد من روحیه بخشش را در خودم قوی کنم به انها عشق بورزم و محبت نثار کنم ...
سلامت روحی و روانی من دقیقاً بستگی به این موضوع دارد که تا چه اندازه می توانم کسانی را که با اعمال و رفتارشان به نحوی به من خسارت و آسیب رسانده اند را
ببخشم و من با رسیدن به این باور که خودم در بیشتر خسارتها مسبب بودم و خودم باعث تحریک آنها شدم ، در این ناراحتی ها خودم نقش داشته ام ، کمک می کند
تا افزادی را که باعث آزار و اذیت من شده اند را ببخشم . هر چند جبران خسارت هم به من بدهکار باشند . در حال حاضر به این مرحله نرسیده ام که بتوانم ببخشم و
هستند کسانی که دوست ندارم آنها را ببخشم ولی از طرفی من دنبال آزادی و رهایی می گردم و از خداوند طلب کمک می کنم تا تمایل بخشش را بدست بیاورم .