قدم اول 14: آيا من فكر مي كنم كه درباره اعتياد و بهبودي به اندازه كافي اطلاعات و دانش

[admin2]

قدم اول 14: آيا من فكر مي كنم كه درباره اعتياد و بهبودي به اندازه كافي اطلاعات و دانش دارم تا بتوانم رفتارم را
قبل از اينكه از كنترل خارج شود، مهاركنم؟

[بَرمک]

با سلام....
اصلا همین فکر است که باعث شده متوجه مرموز و پیشرونده بودن اعتیادم نباشم من وقتی فکر میکنم از بهبودی و اعتیاد بقدر کافی میدانم باعث میشود پرهیزمند نباشم و هر کجا بروم،هر حرفی بزنم یا دست به کارهای خطرناک یا احمقانه بزنم و فکر کنم آنقدر ابزار دارم تا در شرایط از مهلکه فرار کنم و همین مسئله بارها تبدیل به یک دام شد و در آن گیر افتادم.
هر کجا که فکر کنم دانش من کافیست دقیقا در انکارم و پیشروی اعتیاد شروع میشود ابتدا دریچه افکارم بسته میشود و پیام گیرهایم خاموش میشوند کمتر مشورت میکنم کمتر به نشریات رجوع میکنم در خدمات حکومتی میشم و فقط به صدای خودم گوش میدهم.
میزان اطلاعات من در هیج زمان کافی نیست و کسب دانش بروز و دست اول نیاز هروز من است میخواهم بگویم اگر اعتیاد من پیشرونده است دانشِ بهبودی هم باید پیشرونده باشد وگرنه من خرابکاری میکنم هرجقدر که اطلاعات من نسبت به برنام زیاد میشود باید من را به این نتیجه برساند که من یک معتادم نه اینکه من را از برنامه دور کند در غیر اینصورت به هیج درد من نمیخورد اگر اعتیادم را در نطفه خفه نکنم یا دیگر نمیتوانم یا سخت میتوانم مهارش کنم.
برای زندگی بهتر باید همیشه به بهبودی و خدمت به چشم آموزش نگاه کنم و با فروتنی همیشه شکرگزار باشم تا سر جای خودم باقی بمانم.