قدم اول 37 : آيا علائم هشدار دهنده در مورد بيماري خود يا فرزندانم را ناديده ميگيرم و

[admin2]

 قدم اول 37 : آيا علائم هشدار دهنده در مورد بيماري خود يا فرزندانم را ناديده ميگيرم و فكر ميكنم بالاخره

يكجوري ميشود يا همه چيز درست خواهد شد؟ توضيح دهيد

[بَرمک]

با سلام
یکی از علائم هشدار دهنده در مورد خودم احساسات و افکار بحرانزایی است که دارم و آنها را نادیده میگیرم و فکر میکنم با گذر زمان درست میشود منظور سوال بی توجهی هایمان نسبت به مسائلی که شاید بنظرمان کوچک و ناچیز بیایند اما روی هم جمع میشوند ویک مشکل بزرگتر درست میکنند مثل بی توجهی به جسم ، پوشش ، سلامتی خود و خانواده. توجه از مفهوم مراقبت و بهبودی میاید اما من تمایل به توجه به علائم ندارم مثلا بی توجهی به وسوسه های کوتاه مدت و زودگذر  که به مرور تبدیل به یک رفتار مخرب میشوند.
وقتی به علائم و هشدارها بی توجهم در واقع دنبال مصرف موفقیت آمیز هستم (منظورم مواد نیست).
مثلا بها ندادن به خواسته ها و علائم فرزندان بعد از ۳ یا ۴ سالگی به بعد میتواند مشکلات روحی روانی در آینده بوجود بیاورد(منظور پول نیست).
نادیده گرفتن آلارم اعتیاد در خودم و فرزندانم یعنی اعتیاد در راه است.
گاهی هم بخاطر مسئولیت بعداز دیدن علائم است که از آنها فرار میکنم.
خیلی ساده:خیلی از مشکلات امروز خودم و خانواده ام حاصل نادیده گرفتنهای دیروز است پس برای فردا از همین امروز برای اعتیادمان کاری بکنیم.