امتیاز موضوع:
  • 1 رای - 5 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
قدم سوم 39 : آيا هيچ بهانه و دستاويزي براي عدم تصميمگيري جهت واگذاري و سپردن اراده و
#1
قدم سوم 39 : آيا هيچ بهانه و دستاويزي براي عدم تصميمگيري جهت واگذاري و سپردن اراده و زندگي خود به مراقبت خداوند دارم؟
پاسخ
#2
با سلام....
زمانیکه امنیتهایم برقرار است فکر میکنم همه چیز درست شده و دیگر نیازی به وصل بودن نیست و اینجا نقطه پنهان بیماریم میباشد که میگوید حالا وقتشه یه مدت بری دنبال پول.
مثلا به خودم میگویم فلان سال پاک هستم و با قدمها و سنتها آشنا هستم رهجو دارم پس همه چیز را میدانم و این باعث میشود مشورت نکنم و بستر اعتیاد را فراهم کنم .
من همیشه اولش با سپردن مشکل دارم چون انگیزه هایم در راستای بُرد بُرد است و فکر میکنم اگر بسپارم حتما باید پیروز شوم در حالیکه سپردن یک شیوه و روش سالم زندگی کردن است نه تضمین کننده پیروزی.درک نکردن این مسئله باعث میشود که انواع و اقسام دست آویز هارو بکار بگیرم که زندگیم همانطوری شود که دوست دارم.
گاهی دست آویزهای من برای نسپردن ندیدن تاثیر سپردنهای قبلی ست.
من هنوز معتاد به یکسری رفتارهای اجباری هستم که باید همینجا آنهارا زمین گذاشته و علیرغم دردی که خواهم کشید آنها را بسپارم و رها کنم چون میخواهم تغییر کنم.
پاسخ


پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان