قدم اول سوال 47 : آیا از مفهوم تسلیم شدن می ترسم ، از چه چیز آن؟

[کاویان]

با اقرار و تسلیم در مقابل بیماری اعتیاد ، می توانم به رشد برسم و اشتباهات گذشته ام را تکرار نکنم ، و به حداقل برسانم . ترس نیز بخشی از بیماری من است که باید با ایمان به خداوند و شهامت آنرا از خود دور کنم و این فرآیند به مرور در من ایجاد می شود.

[بَرمک]

با سلام....
تسلیم شدن در هر قسمت و موضوعی همیشه اولش برایم چالش برانگیز و دشواره چون نمیدانم بعدش چی میشه.همیشه وقتی میخوام تسلیم یک موضوعی بشم اینکه بعدش باید به یکسری اصول متعهد باشم برایم تولید ترس میکنه یعنی من از مسئولیتهای پس از تسلیم میترسم از اینکه نتونم بعد تسلیم منظم ، مرتب ، اخلاقمند ، متعهد و پرهیز مدار باشم یعنی من از تغییر میترسم.
مثلا گاهی آنقدر ادای آدمهای دانا را درمیاورم که وقتی متوجه میشوم اشتباه کردم از حقارت بعداز آن میترسم و همچنان به راهم ادامه میدهم و تسلیم نمیشم.گاهی وقتها تسلیم نمیشوم و میگویم چقدر باید درد تغییر را تحمل کنم 
بعضی وقتها هم میخوام تسلیم بشم هم از بیماریم لذت ببرم.از اینکه تسلیم بشوم تبدیل به آدم مسخره و تو سری خور بشم میترسم.
لازمه تسلیم برای من تشخیص است یعنی تشخیص بدهم که مثلا فلان قسمت اعتیادم دیگر برایم کار نمیکند و این تشخیص نیازمند صداقت با خود ، تمایل به تغییر و روشن بینی است.در قدم یک برای متوقف کردن رفتارهای اعتیادی ام مجبورم تسلیم شوم تسلیم شدن یک حق انتخاب نیست یک باید است.
در NA و قدم یک تسلیم شدن چرا ندارد چون جان خودم و دیگران در خطر است نشریات ما هم میگویند ما باید تسلیم شویم.یکی از چیزهایکه تسلیم شدن را برایم سخت میکند این است که بعد از تسلیم دیگران با من چه رفتاری خواهند داشت.
گاهی فکر میکنم تسلیم شدن یعنی از دست دادن حق انتخابها ست در حالیکه با تسلیم شدن حق انتخابهای بیستری بدست میاورم.کتابهای ما میگویند تسلیم شدن آخر خط نیست بلکه آغاز  یک راه جدید است.